نگاهی گـذرا بر نقش پلـی فنل ها در سلامت و کازمتولوژی

پلی فنلها, رزوراترول, نورودژنریتیو, نوشیدنی های گیاهی, مقاومت مویرگی, فلاونوئیدها, فلاوون ها, فلاونول ها, ایروفلاونها, فلاونونها .

کلمات کلیدی : پلی فنلها, رزوراترول, نورودژنریتیو, نوشیدنی های گیاهی, مقاومت مویرگی, فلاونوئیدها, فلاوون ها, فلاونول ها, ایروفلاونها, فلاونونها .

پلی فنلها در ده سال گذشته بواسطه خواص آنتی اکسیدانی شان و احتمال نقش آفرینی در پیشگیری از بیماری های گوناگون وابسته به استرس اکسیداتیو همانند سرطان و بیماری های قلبی عروقی و نورودژنریتیو همواره در کانون توجه محققین و متخصصین حوزه تحقیقات ضد پیری بوده اند.

میزان دریافت پلی فنل روزانه برای یک زندگی سالم باید در حدود ١ گرم در روز باشد که این مقدار بیش از همه انواع مواد فیتوشیمیایی و آنتی اکسیدان های شناخته شده است.

بر اساس نتایج بررسی ها مشخص شده است که به طور کلی در افرادی که رژیم غذایی غنی از پلی فنول بیش از ۶۵۰ mg/day مصرف می کردند در مقایسه با افرادی که پلی فنول کمتری ( کمتر از ۵۰۰ mg/day ) دریافت می کردند، مرگ و میر تا ۳۰% کاهش یافت.

کاهش التهاب به وسیله مهار ادم ، جلوگیری از رشد تومورها ، تعدیل کردن سیستم ایمنی بدن ، جلوگیری از پوکی و اختلالات استخوان ، افزایش مقاومت مویرگی با فعال کردن ترکیباتی در عروق خونی ، محافظت از سیستم قلبی عروقی ، محافظت از شبکیه چشم ، افزایش وزن بدن از اثرات پلی فنلها در بدن هستند.

این مواد در اکثر میوه ها و نوشیدنی های گیاهی همانند انواع آب میوه ، چای، قهوه… یافت می شود. گیاهان ، غلات ، شکلات , بنشن خشک نیز همچنین منابع شناخته شده دریافت پلی فنلها هستند.

چندین هزار مولکول دارای ساختمان پلی فنلی در گیاهان شناخته شده اند که عموما در دفاع در برابر اشعه UV یا تهاجم پاتوژنها درگیر هستند.

بسته به تعداد حلقه های فنل و چگونگی اتصال این حلقه ها به یکدیگر پلی فنل ها را می توان به گروه هایی با عملکرد متفاوت همانند فنلیک اسیدها، فلاونوئید ها، استایلبن ها و لیگنان ها تقسیم بندی نمود.

فلاونوئیدها خود نیز به فلاوون ها ، فلاونول ها ، ایروفلاونها، و فلاونونها تقسیم بندی می شوند که هرکدام تفاوتهای اندکی در ساختمان شیمیایی شان دارند. گزارشات تحقیقاتی متعددی وجود دارد مبنی بر اینکه محتوای پلی فنلیک غذاها به راحتی می تواند توسط متد پخت و پز و روش آشپزی تحت تاثیر قرار گرفته یا کاهش شدید یابد.

برای مثال پیاز که یکی از منابع اصلی فنلیک اسیدها همانند فلاونوئید ها است و همچنین گوجه فرنگی زمانیکه بیش از ١۵ دقیقه می جوشد بین ٧۵ تا ٨٠ درصد ار محتوی فنلیک اولیه خود را از دست می دهد و این درحالیست که در اوون میکرو ویو ۶۵ درصد و در زمان سرخ شدن این محتوای فنلیک ٣٠ درصد کاهش می یابد.

این در حالیست که در سیب زمینی سرخ شده یا سرخ شده و فریز شده هیچ فنلیک اسیدی باقی نمی ماند.

مطالعات آزمایشگاهی پلی فنلها ی مختلف همانند پلی فنل های چای سبز ، پروآنتوسیانیدین های هسته انگور ، رزوراترول ، سیلیمارین ، جنستئین در مطالعات مدل حیوانی و در التهاب پوستی ناشی از تابش UV ، استرس اکسیداتیو ، آسیب DNA ، مشخص نموده این پلی فنل ها همراه با ضد آفتاب دارای قابلیت محافظت از پوست در برابر آسیب های وارده از تابش یو وی و کاهش خطر ابتلا به سرطان نیز می باشند.

مطالعات متعدد و دامنه دار صورت گرفت توانایی و قابلیت پلی فنلها را در محافظت در برابر بیماری های وابسته به سن با مکانیسم های متعدد تایید نموده است. مطالعات تایید می کند ، پلی فنلها ی خوراکی از جمله رزوراترول ، اپیگالوکتچین -٣(EGCG) و کروکومین قابلیت محافظت و ممانعت در برابر آسیب های سلولی وابسته به سن ناشی از ساخت متابولیت های حاصل از گونه های واکنش دهنده اکسیژن را دارا هستند./. ₰

✍️ دکتر محمد بقایی

Edited by ArtanAkheri
دکتر محمد بقایی

دکتر محمد بقایی

دکتر داروساز و پژوهشگر صنعت کازمتیک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مقالات مرتبط