دارو درمانی آکنه ، طی سالهای گذشته با پیشرفت‌های چشمگیری در حوزه داروهای جدید و چرخش‌هایی تازه در درمانهای کلاسیک همراه بوده است. اما با وجود این همه نوآوری و دستاورد، تعیین اینکه کدامیک از این روش های درمانی جدید و درمانهای استاندارد موجود از قبل میتوانند بعنوان بخشی از ابزار درمانی پزشکان پوست در سالهای 2022 و 2023 تلقی گردد، دشوار است.
در نوشتار زیر سعی دارم تا به جدید ترندهای مورد تایید دنیا در زمینه دارو درمانی آکنه بپردازم لطفا دقایقی با ما همراه باشید :
آنتی بیتوتیک درمانی بخش جدایی ناپذیر درمان آکنه
تحقیقات برای یافتن آنتی بیوتیک های موضعی در راستای کاهش عوارض سیستمیک آنتی بیوتیک های خوراکی از یک سو و کاهش احتمال مقاومت های میکروبی از سوی دیگر همواره در جریان بوده است و در همین راستا نیز ماینوسیکلین موضعی با حداقل مقاومت آنتی بیوتیکی متولد شد.
ماینوسیکلین موضعی برای اولین بار توسط FDA در اکتبر 2019 تایید شد ، ورود فوم ماینوسیکلین 4% به مارکت ، انتقال موضعی آنتی بیوتیک تتراسایکلین را با فرمولاسیونی میکرونیزه و منحصر به فرد به همراه یک کریر انتقالی دارای خواص مرطوب کنندگی مهیا نمود .
یکی از مزیت های متمایز فرم موضعی در مقایسه با اشکال خوراکی انتقال ماینوسایکلین به بافت هدف با جذب سیستمیک بسیارمحدود است. تحقیقات نشان می دهد حتی پس از 21 روز استفاده روزانه، سطح سرمی مینوسیکلین همچنان بیش از 700 برابر کمتر از دریافت 1 دوز مینوسیکلین خوراکی است.
بیشتر بخوانید : پنجاه توصیه حیاتی برای پوست آکنه ای
اگرچه ماینوسایکلین خوراکی در سالهای اخیر به دلیل عوارض جانبی نادر اما جدی مانند واکنش‌های حساسیت مفرط، هایپرپیگمانتاسیون ناشی از دارو و حساسیت به نور تا حدودی از کانون توجه خارج گشت، اما از آنجائیکه هیچ یک از موارد فوق را در فرم موضعی آن مشاهده نمی کنیم فرم موضعی ماینوسیکیلین در کانون توجه سیستم های دارو درمانی آکنه قرار گرفته است.
درمان سنتی آنتی بیوتیک موضعی آکنه معمولا بر یک رویکرد ترکیبی متکی است، یعنی اغلب برای مبارزه با مقاومت باکتریایی این فرآورده های دارویی با یک ماده آنتی میکروبیال مانند بنزوئیل پراکسید ، که خود می تواند منجر به تحریک در برخی از بیماران شود، تجویز می شد .
مطالعات نشان می‌دهد که مینوسایکلین موضعی ، برخلاف آنتی‌بیوتیک‌های موضعی خط اول سنتی مانند کلیندامایسین و اریترومایسین ، در غلظت‌هایی که ممکن است باعث مقاومت آنتی‌بیوتیکی در برابر کوتی‌باکتریوم آکنه نشود، موثر واقع می شود و لذا نیاز به تجویز همزمان بنزوئیل پراکسید را برطرف میکند.
مهار ترشح سبوم
مهاد ترشح سبوم یکی از ارکان اصلی استراتژی های درمان آکنه محسوب می شود و لذا تحقیقات زیادی برای یافتن مواد موثره جدیدی که بتواند در این راستا موثر باشد همواره در حال انجام است. کلاسکوترون یک آنتی آندروژن و آنتاگونیست رقابتی دی هیدروتستوسترون (DHT) برای گیرنده آندروژن است. با مسدود کردن اتصال DHT به گیرنده آندروژن، کلاسکوترون از تولید سبوم، سیتوکین های پیش التهابی و فعالیت التهابی فولیکول جلوگیری می کند.
کرم کلاسکوترون 1% که در آگوست توسط FDA 2020 تأیید شد و در نوامبر 2021 در ایالات متحده در دسترس قرار گرفت، تولید سبوم را که باعث التهاب و رشد بیش از حد C آکنه {Cutibacterium acnes (C. acnes)}می شود هدف قرار می دهد.
بکار گیری کرم کلاسکوترون 1% در آزمایشات بالینی بهبود قابل توجهی در آکنه روی صورت و تنه نشان داد.
اگرچه کلاسکوترون از نظر ساختار مولکولی مشابه اسپیرونولاکتون است، اما کلاسکوترون دارای حداقل اثرات آنتی آندروژن سیستمیک است، و آن را به یک جایگزین موضعی جذاب برای اسپیرونولاکتون خوراکی ، که در زنان باردار یا شیرده و همچنین مردان به طور کلی استفاده محدودی دارد، تبدیل می کند.
دارو درمانی آکنه با رتینوئید، رتینوئید و بازهم رتینوئید
در سالهای اخیر شاهد ورود دو رتینوئید با سیستم های انتقالی جدید بودیم. لوسیون ترتینوئین 0.05% و لوسیون تازاروتن 0.045% که به ترتیب در آگوست 2018 و دسامبر 2019 توسط FDA تایید شده‌اند. آزمایشات بالینی هر دو فرمول بر خلاف فرمول های رتینوئید معمولی تحمل پذیری بسیار مطلوبی را نشان داده است.
بیشتر بخوانید: تازاروتن درمان موثر و جایگزین میکرونیدلینگ برای اسکار آکنه ای
کرم تری فاروتن 0.005%، تایید شده توسط FDA در اکتبر 2019، اولین و تنها آگونیست گیرنده رتینوئیک اسید (RAR) با مزیت افزایش ویژگی آگونیستی برای گیرنده RARγ ، ایزوفرم غالب در پوست است. این افزایش ویژگی به استفاده از آن در سطح وسیعی از سطح بدن (به عنوان مثال، تنه) کمک می کند، که قبلاً یک محدودیت با رتینوئیدهای موضعی سنتی بود.
ترکیب های جدید دارو درمانی آکنه بر پایه داروهای قدیمی
ترکیب جدید ضد آکنه مانند ” کرم ترتینوئین 0.1٪ / بنزوئیل پراکسید 3٪ ” که در ژوئیه 2021 توسط FDA تایید شده است یکی از این درمانهای جدید است. ترتینوئین در حضور بنزوئیل پراکسید و نور خورشید ناپایدار است و در صورت تمایل به استفاده از هر دو محصول منجر به رژیم های درمانی دست و پا گیر می شود.
ترکیب هیجان‌انگیز دیگر ” کلیندامایسین فسفات 1.2% / بنزوئیل پراکسید 3.1% / آداپالن 0.15% ” است که در حال حاضر تحت بررسی است. نتایج کار آزمایی بالینی فاز 2 هم افزایی بیشتری را برای این ترکیب سه گانه در مقایسه با دوگانه و تک درمانی معمولی نشان داده است.
تحقیقات نشان می دهد یک سرم جدید 10% مولتی اسید حاوی ” 5% گلیکولیک اسید، 2.5% ماندلیک اسید، 2.5% گلوکونولاکتون و 0.5٪ سالیسیلیک اسید“ موجب کاهش قابل توجهی در ضایعات التهابی و غیر التهابی در بیماران مبتلا به آکنه خفیف تا متوسط شده است.
نوشته شده توسط : دکتر محمد بقایی ( کازمتولوژیست و پژوهشگر صنعت کازمتیک)
