کلمات کلیدی : مانیکور و پدیکور, ناخن های مصنوعی, ناخن های طبیعی, آسیب ناخن, عفونت های قارچی, کوتیکولهای ناخن, ناخن آکریلیک, مانیکوریست, ضعیف شدن ناخن ها .
اساسا افراد از ناخن های مصنوعی استفاده می نمایند تا به زیبایی دستانشان بیافزایند و یا اینکه عدم رشد طبیعی و به اندازه ناخن های طبیعی شان را پوشش دهند. هر چند این ناخن های مصنوعی خودشان خطر آفرین نیستند، اما گذاشتن و برداشتن آن بر روی ناخن های طبیعی میتواند همراه با موادی اسیدی یا دیگر مواد شیمیایی باشد که می تواند آغازگر واکنش های آلرژیک و در نتیجه مشکلات پوستی باشند. علاوه بر این آسیب ناخن های مصنوعی می تواند سبب بروز عفونتهای قارچی و برخی دیگر از مشکلات گردد.
مانیکور و پدیکور چیست؟
کلیه اقداماتی که بر روی مچ تا انگشتان دست و بافت غیر زنده ی کوتیکول ناخن انگشتان دست توسط مانیکوریست برای اصلاح ظاهر و زیبایی ناخن ها انجام می شود را مانیکور می نامند و همچنین اجرای چنین اقداماتی برای اصلاح ظاهری و بهبود زیبایی قسمت مچ به پایین پا و ناخن های پا را پدیکور گویند که دارای قدمت چندین هزار ساله است و طبق آنچه در تاریخ قابل تایید است ملکه های مصر و روم باستان از این روش ها استفاده می کرده اند و امروز نیز بسیار مورد علاقه زنان در سراسر جهان است.
مروری بر ناخن های مصنوعی در مانیکور و پدیکور
ناخن های مصنوعی، در دو نوع اصلی اکریلیک و ژل ارائه می گردد، البته نوع سومی نیز تحت نام سیلک silks نیز وجود دارد که اغلب برای فیکس نمودن آسیب ناخن ها یا استحکام نوک آنها بکار می رود.
آکریلیک ها
متداول ترین نوع این ناخن ها از مواد پلاستیکی آکریلیک هستند. همزمان با رشد طبیعی ناخن ها شاهد ایجاد یک شکاف فی مابین کوتیکولهای ناخن و ناخن آکریلیک خواهیم بود و همین امر سبب میشود تا فرد مورد نظر هر دو تا سه هفته به مرکز زیبایی مربوطه مراجعه نموده تا این شکاف و فاصله بوجود آمده را پر نماید.
مواد شیمیایی که به عنوان پر کننده بکار می روند می توانند موجب تضعیف ناخن های اصلی گردند. البته شایان ذکر است در صورت ابتلای فرد به مشکلات قارچی در ناحیه ناخن ها ، این ناخن های مصنوعی به بدتر شدن وضعیت و انتشار آن به بافت های مجاور می گردد.
ژل
این نوع از ناخن های مصنوعی هم گرانترند و هم بیشتر از نوع آکریلیک باقی می مانند. در این نوع ژل را همانند یک لاک ناخن معمولی بکار می برند سپس ناخن ها زیر اشعه ماوراء بنفش قرار می گیرد تا خشک و سفت گردد. می دانیم اشعه ماوراء بنفش سبب آسیب پوست از جمله ایجاد چروک و لک های حاصل از تابش می گردد.
هر چند تاکنون گزارشی مبنی بر بروز سرطان های پوستی در این روش نه برای مصرف کننده و نه برای مانیکوریست یا پدیکوریست رخ نداده است اما باید توجه داشت به هر حال این نور می تواند موجب بروز سرطان های پوستی گردد.
اگر بخواهیم به مهمترین مشکلات ممکن در استفاده از ناخن های مصنوعی در مانیکور و پدیکور بپردازیم باید بگوییم:
ناخن های مصنوعی به دلیل بکار گیری مواد شیمیایی در نصب یا برداشت آن می توانند موجب بروز واکنش های آلرژیک در پوست گردند و ممکن است شاهد سرخی ، تورم و حتی چرکی شدن بافت اطراف ناخن باشیم.
عفونتهای باکتریایی یا قارچی ناخن ها
اگر ضربه ای توسط ناخن های مصنوعی به سطحی یا چیزی وارد گردد ممکن است فاصله ای بین ناخن واقعی و این ناخن ایجاد گردد. میکروب ، مخمر یا قارچ در این فضای ایجاد شده می توانند رشد نمایند. عفونت باکتریایی می تواند تظاهراتی سبز رنگ بر روی ناخن ها داشته باشد. اما عفونتهای قارچی می توانند با لک های سفید یا زرد بر روی ناخن ظاهر شوند. هر دو حالت فوق میتوانند بشدت مشکل زا شده و مشکلات پوستی آزار دهنده به دنبال داشته باشند.
ضعیف شدن ناخن ها
برای برداشتن هر دو نوع ناخن های اکریلیک و ژل لازم است انگشت را برای دقایقی در استون خیس نمود. استون ماده ای است که ناخن ها را بسیار خشک نموده و موجب بروز التهاب و خشکی در پوست می گردد. این عمل سبب نازک شدن ، شکننده شدن و ضعف ناخن های طبیعی می گردد.
