کلمات کلیدی: ژنومیکس, آینده محصولات کازمتیک, تفاوت اپی ژنومی, ارزیابی اثر بخشی مواد موثره, هیدراتاسیون, ظرفیت آنتی اکسیدانی پوست
ژنومیکس علمی است که در مورد ژنوم، درباره اين که ژنها چگونه بر يکديگر اثر می گذارند صحبت می کند. ژنوم از رشته های همانندِ يک متری DNA که در هر يک از سلول ها وجود دارد و از تقريبا 30000 ژن که بر روی آن قرار دارد، تشکيل شده است. در بهار سال 2003، اولين ژنوم کامل يک انسان منتشر شد، کتابی با ضخامت 200 دفتر راهنمای تلفن!
کتابی که برای همه 6 ميليارد انسان روی زمين در %99.9 موارد مشابه خواهد بود، ولی تفاوت های اندک آن باعث ايجاد تفاوت های فردی منحصر به فرد آن خواهد شد. تمام کاربردهای ژنومیک منشأ پروژه ژنوم انسانی بود که هدف اصلی آن تهیه توالی کامل و دقیق از 3 میلیارد جفت باز DNA که ژنوم انسان را تشکیل می دهند و شناسایی تخمینی ژن های تشکیل دهنده DNA انسان است. این پروژه به طور رسمی در سال 1990 آغاز شد و در 14 آوریل 2003 به اتمام رسید. پروژه ایی که بزرگترین پروژه بیولوژیکی مشترک جهان بود.
همانگونه که عرض کردم، آنچه ما را به عنوان انسان منحصر به فرد می کند تفاوت اپی ژنومی است همان تفاوت یک دهم درصدی ، زیرا 99.9٪ DNA همه ما انسان ها یکسان است. امروزه اعتقاد بر این است ، پیر پوستی به دلیل تغییرات اپی ژنتیکی ناشی از روشن شدن ژن های اشتباه و خاموش شدن ژن های خوب رخ می دهد. همه ما انسان ها حتی دوقلوهای یکسان که DNA آنها یکسان است یک اپی ژنوم منحصر به فرد داریم.
مطالعات ژنومیکس انجام شده بر روی دوقلوها نشان داده است که پیر پوستی در افراد تا 60٪ می تواند متاثر از عوامل ژنتیکی باشد ، و 40٪ باقی مانده به عوامل غیر ژنتیکی مربوط می شود.
در طول زندگی ما ، اپی ژنوم ما دائماً در حال تغییر است و هر آنچه را که در زندگی روزمره مان تجربه می کنیم می تواند تأثیر منفی یا مثبتی بر آن داشته باشد. اما خبر خوب و نکته قابل توجه این است که با انتخاب سبک زندگی خوب مانند ورزش ، رژیم غذایی مناسب ، کاهش استرس ، ترک سیگار ، داشتن نگرش مثبت ، و تعامل اجتماعی می توان از تغییرات اپی ژنتیکی جلوگیری کرد و یا حتی آن را برطرف کرد.
رویکردهای دیگر مانند مدیتیشن ، مصرف برخی از داروها ، مکمل ها و درمان های موضعی نیز می توانند روش های نویدبخشی برای کمک به افراد در بهبود کیفیت زندگی و داشتن دوران پیری سالم و زیبا باشند.
نتایج یک مطالعه تحقیقاتی اپی ژنتیکی توسط تیم تحقیقاتی هاروارد نشان داد که درمان های پوستی با افزایش سن افراد نیازمند به تغییر است.
این مطالعه نشان داد که پوست بانوان در طول زندگی تفاوت های معنی داری را بروز می دهند، از جمله شاهد کاهش پاسخ آنتی اکسیدانی و التهاب مزمن در دهه 20 زندگی ، کاهش انرژی زیستی پوست در 30 سالگی ، افزایش پیری سلول در 40 سالگی ، کاهش عملکرد سد دفاعی پوست در 50 سالگی و تسریع و شتاب در همه موارد بالا در 60 سالگی هستیم.
محققان ژنومیکس همچنین یک اثر انگشت ژنتیکی منحصر به فردی را یافته اند که با دارا بودن حدود 2000 ژن مسئول بروز علائم پیر پوستی است. این ژن ها بر تولید انرژی سلولی و بر فرآیندهای اتصال سلول و چسبندگی ، تشکیل سد دفاعی پوست و رطوبت ، ترمیم و تکثیر DNA و تولید آنتی اکسیدان تاثیر می گذارند. این مطالعه کشف کرد که این ژن ها در پوست افراد مختلف بصورتی متفاوت بیان می شوند و می توانند تحت تأثیر عوامل محیطی ، سبک زندگی انتخابی و حتی عادات مراقبت از پوست قرار بگیرند.
شرکت های زیادی وجود دارند که اکنون می توانند بسیاری از این تغییرات اپی ژنتیکی مربوط به سن را با استفاده از آزمایش های بزاق آزمایش کنند. این شامل 23andMe ، Skintelli (EpigenCare) و SkinDNA (پیشرفته پوستی) است. لیستی شخصی از محصولات مراقبت از پوست بر اساس نتایج آزمون معمولاً توصیه می شود.
سنجش وضعیت بیان ژن (که ژن ها خاموش و روشن می شوند) با استفاده از ریزآرایه های DNA با توان عملیاتی بالا و کشت سلول های سه بعدی پوست برای ارزیابی اثر بخشی مواد موثره (اکتیوها) یا فرمولاسیون کامل یک محصول مراقبت از پوست ، هم اکنون توسط برخی از تامین کنندگان مواد اولیه و شرکت های تولید کننده فرآورده های مراقبت شخصی پوست مورد استفاده قرار می گیرد.
فرآیندی که به طور چشمگیری کارایی محصولات مراقبت از پوست را بهبود می بخشد و منجر به درک بیشتر مکانیسم های بیولوژیکی پوست می شود. به عنوان مثال بر اساس دست آوردهای این سنجش ها اکنون می دانیم که حداقل 72 پروتئین اصلی در پیر پوستی نقش دارند که 39 مورد آنها در متابولیسم کلاژن / الاستین و تولید ماتریس متالوپروتئاز نقش دارند. علاوه بر این ، شش پروتئین مرتبط با هیدراتاسیون و 27 پروتئین مرتبط با ظرفیت آنتی اکسیدانی پوست وجود دارد.
به هر حال علم کازمتیک و بخصوص زیر شاخه درموکازمتیک آن در پیوندی ناگسستنی با تکنولوژی راه تکاملی خاصی را می پیماید و شاید بزودی در تعامل با علم ژنومیکس باید شاهد عرضه محصولاتی هوشمند و بسیار اختصاصی برای هر فرد و یا جامعه خاص با مشترکات ژنتیکی منحصر به فرد آن بود.
